Waar komen samoeraizwaarden vandaan?
Katana's staan bekend als HET zwaard van de samoerai. Maar het was zeker niet het enige Zwaard van de Samoerai.
De geschiedenis van de samoeraizwaarden begint in de 8e en 9e eeuw. Daarvoor was Japan voornamelijk afhankelijk van de dominante macht in de regio, China. In deze tijd bevrijdde Japan zich van zijn volledige afhankelijkheid en begon het onder andere zijn eigen zwaarden te produceren.
Eerdere zwaarden werden voornamelijk geïmporteerd uit China en Korea. Vanaf dat moment ontwikkelde Japan zijn eigen zwaardsmidcultuur.
Toen de samoeraifamilies invloed kregen in het land (meer informatie hierover in onze Artikel over de geschiedenis van de samoerai), namen ze de zwaardstijl over die in die tijd door de keizerlijke garde werd gedragen. Dit waren gekromde zwaarden met één snede die aan de riem werden gedragen met de rand naar beneden.
Deze zwaarden staan tegenwoordig bekend als samoeraizwaarden.
Waarom hadden samoerai speciale zwaarden?
Samurai waren krijgers die hun leven wijdden aan vechten. Naast vele andere wapens waren zwaarden het favoriete wapen voor gevechten op korte afstand.
De eerste samoeraizwaarden werden ontworpen om te paard te worden gebruikt omdat dat in die tijd de manier van oorlogvoeren van de samoerai was. Ruiters over de hele wereld gebruiken "sabels" omdat ze ideaal zijn voor gebruik te paard. In dit opzicht is de keuze voor dit zwaard niet verrassend. Tegenwoordig worden dergelijke zwaarden tachi genoemd en kunnen ze een bladlengte van meer dan 1 meter hebben.
Door de eeuwen heen zijn zwaarden geëvolueerd en aangepast aan de huidige omstandigheden van oorlogvoering. Een aspect dat gemakkelijk op te merken is, is dat de zwaarden in de loop der tijd korter zijn geworden.
Al in de 15e eeuw werden ze voornamelijk ontworpen voor gevechten te voet en hadden ze een lemmetlengte van ongeveer 70 cm. Ze werden ook gedragen met de snijkant naar boven. Dit is het samuraizwaard katana dat we vandaag de dag kennen.
In welk tijdperk bestonden samoeraizwaarden?
Dat hangt sterk af van de definitie van wat samoeraizwaarden zijn en waren. Het algemene type zwaard met een enkelgeslepen, gebogen lemmet bestond in Japan vanaf de 8e tot 9e eeuw en de zwaarden worden vandaag de dag nog steeds traditioneel gemaakt door de legendarische zwaardsmeden van Japan.
Samoerai bestaan vandaag de dag echter niet meer. Het bestaan van de "samurai" sociale klasse eindigde in het midden van de 19e eeuw. Vanuit dit perspectief zou je kunnen zeggen dat er geen echte samoerai zwaarden meer zijn gemaakt sinds de val van het Tokugawa shogunaat, omdat de mensen die de opdracht gaven niet langer samoerai zijn.
Strikt genomen had de term samurai (=knecht) voor het grootste deel van de Japanse geschiedenis een andere betekenis dan tegenwoordig. Samurai was eigenlijk een term die werd gebruikt voor ondergeschikten van het keizerlijke hof. Daarom dook de term al vroeg op in de Japanse literatuur.
Strijders werden meestal bushi genoemd, wat krijger betekent. De krijgers werden ook samengevat als buke, wat de groepsnaam was voor de edele elitekrijgers. Het noemen van deze krijgers als samoerai werd pas ingevoerd in het landgoedsysteem van het Tokugawa shogunaat vanaf de 17e eeuw.
Strikt genomen bestonden echte samoeraizwaarden ten tijde van het Tokugawa shogunaat (1602-1867), omdat de samoerai voor die tijd nog bushi werden genoemd en er na de val van het Tokugawa shogunaat geen samoeraizwaarden meer bestonden. Edo Shoguns waren er geen samoerai meer.
Zijn samoeraizwaarden de beste zwaarden ter wereld?
Omdat het een populaire internetdiscussie is of samoeraizwaarden de beste zwaarden ter wereld zijn of niet, willen we daar ook iets over zeggen.
Natuurlijk zijn er twee kampen van mensen, sommigen zijn ervan overtuigd dat samoerai zwaarden de beste zwaarden aller tijden zijn, anderen zijn van mening dat de zwaarden de slechtste zwaarden van allemaal zijn. Argumenten worden meestal oppervlakkig en eenzijdig gepresenteerd.
Als eilandnatie is Japan relatief geïsoleerd en was het in de beginperiode voornamelijk afhankelijk van China. Het moest werken met de middelen die beschikbaar waren. Voor de productie van messen betekende dit dat het basismateriaal van mindere kwaliteit was dan het materiaal op het vasteland.
Het Japanse meesterschap in zwaardsmeden bestond uit het maken van zeer functionele zwaarden van dit basismateriaal en, zoals met alles in Japan, werd er ook veel belang gehecht aan esthetiek.
In Europa werden zwaarden bijvoorbeeld onder andere omstandigheden gesmeed en het resultaat waren zwaarden met zeer stevige klingen. Deze waren ook nodig omdat de wapenrusting in Europa heel anders was dan in Japan, wat ook te maken had met de beschikbaarheid van staal.
Wat betreft de esthetiek van de zwaarden en de bevestiging zijn Japanse zwaarden ongeëvenaard. In andere landen waren andere materialen beschikbaar en waren de zwaarden stabieler.
Iedereen moet voor zichzelf uitmaken wat het beste zwaard ter wereld is. In principe is er geen goed of fout antwoord.
